Τι εργασία έκανε η μαμά μου?

Σίγουρα υπάρχουν πράγματα από την εποχή πριν τη γέννησή μου που αγνωώ και που σιγά-σιγά με ψυχική αγαλίαση ή οδύνη ανακαλύπτω! Ενα παράδειγμα είναι το επάγγελμα της μαμάς μου. Έως σήμερα το πρωί είχα την εντύπωση ότι η μαμά πρίν την εγκυμοσύνη της, ήταν υπάλληλος στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Όμως σήμερα, καθώς με είχαν ξεχάσει κοντά στη μικρή βιβλιοθήκη στο χόλ, και αρχισα να πετώ στο πάτωμα ότι αντικείμενα υπήρχαν στα χαμηλά ράφια, μια φωτογραφία με συγκλόνησε. Είναι αυτή που βλέπεται επάνω. Η ΜΑΜΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ... ΗΤΑΝ ΥΨΗΦΩΝΟΣ! Μιά εκολαπτόμενη Μπάλτσα (για μην πω Κάλλας). Και το τραγικό και συγχρώνως άκρως συγκινητικό είναι ότι αυτή τη μεγαλειώδη καριέρα την εγκατέλειψε για το γιό της, δηλαδή γιά μένα! Αυτή τη στιγμή που πληκτρολογώ αυτές τις λέξεις η ζωή μου έχει αλλάξει, έχει πάρει άλλο νόημα. Ω θεέ μου ποσο ευτυχισμένο είμαι που έφερες σε μια τέτοι οικογένεια. Στην φωτογραφία την βλέπεται στο τέλος της άριας να δέχεται τα λουλούδια και το θαυμασμό των θεατών. (Αυτή η φάτσα του θαυμαστή της μαμάς, που της προσφέρει λουλούδια μου φαίνεται γνωστή αλλά δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να την εντοπίσω)

Το πρώτο μου καλοκαίρι

Το πρώτο μου καλοκαίρι πέρασε, και ούτε που το κατάλαβα. Η μαμά με πήγε στο χωριό της για να με δουν συγγενείς, φίλοι και γνωστοί. Με περιφέραν μ’ ένα καρότσι από σπίτι σε απίτι με αρχηγό πάντα τη γιαγιά τη Φούλα και έχοντας δίπλα κατι αγνωστα θυρία που τα λέγανε «ξαδέλφια» μου. Μετά πό αυτή την ταλαιπορία οδηγήθηκα στην Πάρο, το χωριό της άλλης γιαγιάς μου της Μαρίας. Το θέμα όμως όλης της καλοκαιρινής περιόδου ήταν η «βάπτισή» μου τον Σεπτέμβριο και το όνομα με το οποίο θα με φωνάζουν από δώ και μπρός. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς είναι αυτό που με περιμένει αλλά θα πρωτοστατίσει η επονομαζόμενη «νονά» μου Γιώτα. Μόλις το υποστώ, θα σας ενημερώσω.